سرمربی پیشین یوونتوس و میلان می‌گوید وقتی این دو باشگاه در تیم ملی ایتالیا نماینده نداشته باشند یعنی زنگ خطر برای آتزوری به‌صدا در آمده است.
فابیو کاپلو، سرمربی باسابقه فوتبال ایتالیا که چند سالی است به کارشناسی فوتبال می‌پردازد، چندان به آینده تیم ملی ایتالیا خوش‌بین نیست.
تیم ملی ایتالیا با نمایش‌هایی ضعیف از مرحله گروهی یورو 2024 بالا رفت اما با شکست 2-0 مقابل سوئیس در یک‌هشتم نهایی حذف شد و انتقادات نسبت به لوچانو اسپالتی، سرمربی آتزوری بالا گرفته است. فابیو کاپلو، سرمربی اسبق تیم‌های ملی انگلیس و روسیه در گفت‌وگو با گاتزتا دلو اسپورت درباره عملکرد ایتالیا در جام ملت‌های اروپا گفت:کمی خجالت‌زده شدم، درست مثل زمانی که به‌عنوان ملی‌پوش ایتالیا از جام جهانی 1974 به خانه برگشتم. اسپالتی درست می‌گوید؛ سرمربیگری در باشگاه و تیم ملی متفاوت است. کار سرمربی ملی بیشتر شبیه به استخدام‌کننده است. او باید براساس آنچه که در لیگ‌های مختلف می‌بیند، تصمیم بگیرد. او می‌تواند ایده‌های خودش را داشته باشد اما باید با عناصر موجود در تیمش تطبیق یابد. دلیلش ساده است چون وقتی برای کار روزمره وجود ندارد. فقط در شرایط اضطراری می‌توان از فوتبالیست‌های ملی خواست تا تغییر کنند.
استفاده از سیستم چهار دفاعه در سه مسابقه ایتالیا، چیزی است که اسپالتی بابت آن سرزنش می‌شود و فابیو کاپلو هم به آن اشاره داشت: براساس چیزی که من دیدم، این تصمیم باعث گمراهی بازیکنان شد. جورجینیو و فاجولی بازی‌ساز بودند اما هیچ‌یک نتوانستند آن نقش لوبوتکا در ناپولیِ اسپالتی را ایفا کنند چون مهارت‌هایشان متفاوت است. ژاکا هر کاری دلش خواست انجام داد اما برای اسپالتی حرف دیگری دارد. او اسیر غرور شد. مقابل اسپانیا، اسپالتی مثل یک سرمربی باشگاهی عمل کرد. او تیمش را به زمین فرستاد گفت ما همینی‌ایم که هستیم؛ ببینیم ما بهتریم یا آن‌ها. او از دفاع چهار نفره مقابل بهترین وینگرهای یورو استفاده کرد و دیدیم کدام بازیکنان موفق‌تر بودند.
سوئیس به اندازه اسپانیا قوی نبود اما سازمان‌دهی قدرتمندی در مرکز زمین داشت. ژاکا بازیکن فوق‌العاده‌ای است اما مهم‌تر از هر چیزی، سوئیس مقابل ایتالیا یک تیم بود. همه‌شان آماده فداکاری بودند؛ با ده نفر دفاع و حداقل با شش نفر حمله می‌کردند. اسپالتی البته که مسئولیت بالایی دارد اما بازیکنان هم باید ارزش پیراهن ایتالیا را بدانند. هرگز ندیده بودم ایتالیا این‌چنین بازی کند و بگذارید یک چیز دیگر هم بگویم که دوستش نداشتم؛ همه چیز بیش از حد احساسی شده بود؛ کلمات، جلسات تمرینی، رویدادها و…
اشاره کاپلو به دعوت از پنج شماره 10 سابق تیم ملی ایتالیا است:
من ترجیح می‌دهم یک تیم سرش به کار خودش باشد و سخت تلاش کند. غیر از این‌ها، وقتی در ترکیب ابتدایی هیچ بازیکنی از میلان و یوونتوس نباشد، یعنی زنگ خطر به صدا درآمده است. اگر این باشگاه‌ها بازیکن ارزشمندی در تیم ملی نداشته باشند، یعنی مشکلات مهمی داریم.
اسپالتی استعفا نکرده و همچنان به کارش ادامه خواهد داد: تصمیمش را قضاوت نمی‌کنم اما درباره آینده خوش‌بین نیستم. مطمئنم اسپالتی در سطح باشگاهی سرمربی خوبی است اما باید به‌عنوان سرمربی ملی پیشرفت کنم. همان‌طور که اول گفتم، این دو شغل کاملا متفاوت هستند.
