خراسان، این سرزمین همیشه پرستاره، امروز در ماتم نشسته است؛ آسمانش سیاه‌پوش، بادهایش ناله‌زن و زمینش سنگین از اندوه جان‌سوز است.
مشهد، حرم امام رضا علیه‌السلام، سیاه‌پوش و مملو از زائر، گویی دل‌های همه عاشقان را در آغوش گرفته است. نقاره‌خانه‌ها نوای سوگ می‌نوازند و صحن و سرای حرم، دریایی از اشک و اشتیاق است؛ هزاران زائر از گوشه‌وکنار ایران و جهان، با قدم‌هایی لرزان و دل‌هایی شکسته، به پابوس او آمده‌اند.
هر نگاه، هر نفس، هر قدم، پژواک عشقی است که در دل‌ها جاری است؛ همه آمده‌اند تا بگویند: «ای ضامن آهو، ای پناه بی‌پناهان، ما در اندوه غربتت شریکیم.»
امام رضا علیه‌السلام، امامی که کرامت و مهربانی‌اش مرز نمی‌شناخت، امامی که دل‌های خسته را آرام می‌کرد و دل‌های عاشق را به آسمان می‌برد.
حضورش در خاک ایران، تاجی از مهر و امید بر سر ماست؛ تاجی که هیچ سوگ جان‌سوز و غربتی نمی‌تواند خاموشش کند و هیچ زمانه‌ای نمی‌تواند از یاد ببرد.
امروز خراسان عزادار است، اما در میان اشک‌ها غرور و افتخار نیز موج می‌زند؛ افتخاری که ایران زمین میزبان پادشاه قلب‌هاست، میزبان امامی که نامش قرن‌ها در دل‌ها خواهد ماند.
حرمش، صحنه‌ای زنده و جاری از عشق و وفاداری است؛ زائرانی که از راه‌های دور و نزدیک آمده‌اند، با اشک و لبخندی تلخ، دل‌هایشان را به پای ضریح آورده‌اند.
عطر دل‌انگیز حرم و زمزمه‌های عاشقانه زائران، فضا را سرشار از حضور و آرامش کرده است.
پرچم‌های سیاه بر گنبد طلایی، سایه‌ای از عظمت شهادت و سوگ جان‌سوز را بر دل‌ها گسترانده است.
نقاره‌ها، نوای دل‌های عاشق و قلب‌های سوگوار را با خود به آسمان می‌فرستند و هر صدایشان، انعکاسی از عشق و وفاداری هزاران دل است.
ای امام رئوف، ای غریب طوس، شهادتت اندوهی است که هیچ زمانی کهنه نمی‌شود، اما حضور جاودانه‌ات، نوری است که تاریخ و دل‌های ما را روشن نگاه می‌دارد.
و در پایان، سوگ تو را به پیشگاه مهربان‌ترین اهل‌بیت می‌بریم: به حضرت ولی‌عصر، امام زمان عجّل‌الله تعالی فرجه‌الشریف، که دلش با فراق تو غمگین است؛ به حضرت معصومه سلام‌الله علیها که اشک‌هایش را در طوس جاری می‌کند؛ به حضرت علی علیه‌السلام و حضرت فاطمه زهرا سلام‌الله علیها که جان‌هایشان با غربت فرزندشان سوخته است.
تسلیت باد بر تمامی عاشقان اهل‌بیت، و تسلیت باد بر دل‌های شیعیانی که هر روز با یاد تو و نامت زندگی می‌کنند و اشک می‌ریزند.
سلام بر تو ای امام هشتم، سلام بر تو ای غریب‌ترین غریب‌ها، سلام بر تو که نامت، چراغ راه و تاج دل‌هاست.
